Selamlar.
Yazabileceğim konu listesi bir elin 5 parmağını geçmediğinden böyle mal gibi her gün ' ne yazsam ' diye düşünüyorum. Demek ki neymiş, gerçekten edebi yazılar yazıp, kahve fincanından tut, bitkilere hallenen ve ne müthiş şeysin sen aşk temalı yazılar yazmam gerekliymiş.
Yazmayacağım tabi öyle bi kalp krizi yaşatmak istemiyorum ama geyiğini yaparım yani ..
Türk kızını yerdikten sonra hiç nefret mesajı almadığıma göre, Türk kızları hala sevgililerine tripli mesajlar atıyorlar. Güzel devam etsinler. Onların trip atıcakları bi sevgilileri var ben yine kışın ortasında (kış olsaydı güzel olurdu şimdi) eli sikinde bekleyenlerdenim.
Kız kurusu olucam dura dura kokcam inanın.
İşin kötü tarafı vücudum artık bir çok şeye tepki vermeye başladı. Eskiden -ki ergenlik zamanlarında- 3-4 bira içince çakırkeyif oluyordum, mutlu oluyordum. Şimdilerde 2. birada midem ağrımaya başlıyor ve uykum geliyor. Abi uykum geliyor ya uyku ne amk. Sigara desen günde 5-6 tane içsem bile boğazım ağrıyo diğer gün sabah, 17 yaşında bi erkeğin sesiyle 'günaydın anne' diyorum..
Hani zamanım dar yani, sevgiliyle yapılabilecek eğlenceli aktiviteleri yapamayacağım..... Bir kaçı dışında tabi ama adamla bara oturup soda almak da istemiyorum açıkcası. SODA NE BE..
Tamam gececi bir insan değilim ama hani sevgilim olsa bile şuan durup anama ' züleyhalarla dışarda olcazz ' diye yalan atıp bütün gece yiyişmek bile istemiyorum. Sıkıcı geliyor.. Yapmadığım şeyden sıkıldım yani şu genç yaşımda yaşlanmaya başladım.
Sevgili olmamasının en iyi tarafı sınavlardan yüksek notlar almak.. Şuan öğrendiğim sınavlarım arasından en düşüğü 82 artık düşünün yani.. Tek artı yönü bu. Hatta okul bitene kadar adam akıllı bi ilişki içerisinde bulunmazsam, müzik bölümünü birincilikle bile bitirebilirim. Çünkü yapabilceğim başka bi şey yok. Hani bayağı film izliyor, kitap okuyorum. Kelime avı oynuyorum sıkıldığımda ki sıkıldığım şey de pc başında oturmak falan hani.
Sabahları 7de evden çıkıyorum akşam 9 da dönüyorum. Bütün günüm okulda geçiyor. Çok nadir okul çıkışı bir yere oturuyorum arkadaşlarımla. Genelde kendim istemiyorum, 'kafam kaldırmıyor' modunda oluyorum. Ev kızı da diyemiyorum kendime okul kızıyım bu durumda (ay ne biçim benzetme be bu)....
Hayatıma renk gelsin istedim birinden hoşlanıyorum şimdi peki iyi mi? Değil. Çünkü neler olduğunun farkında değilim. Hayır ilgilenildiğimi de kestiremiyorum. Gerçi ben kendimle ilgilenmiyorum elin adamı niye benimle ilgilensin değil mi?
Hani normal bi insan oldum lan herhalde. Sabahları metrobüse binmeye çalışıyorum, iten olunca ' ya ne itiyorsunuz be' diye çirkefleşiyorum. Kemanıma yanlışlıkla bile olsa vuran, ittiren falan olunca tip tip bakıyorum. Okul dönüşü arkadaşlarımla metrobüs ne kalabalık yaa muhabbeti falan yapıyorum. En çok güldüğüm şey ve başıma gelen şey, metrobüs beklerken körüğün bana denk gelmesi. Hayata kafa atasım geliyor işte o sırada ' bu da mı gol değil amınakoduğum ' diyorum.
Bu yani bu kadar.
Resmen yazmak olsun diye yazıyorum be öf.
Çok sıkılıyorum be.
